Nadpobudliwy pies – co zrobić, aby stał się spokojniejszy?

Jak zachowuje się nadpobudliwy pies?

Na początku warto zaznaczyć, że to pojęcie jest bardzo szerokie i mało specjalistyczne. Zazwyczaj w rozumieniu opiekunów pies nadpobudliwy jest na tyle aktywny, że nawet intensywny wysiłek fizyczny nie przeszkadza mu w dalszym kontynuowaniu biegania, szczekania i nakręcania się. Taki pies może za mocno reagować na niektóre bodźce, na przykład odgłosy, które będą powodowały nasilone szczekanie. Nie jest w stanie opanować emocji i, przykładowo, rzuca się na jedzenie, zabawki, gwałtownie bawi się z opiekunami oraz innymi psami. Nie jest w stanie się wyciszyć, przez co stale czuwa.

Dlaczego pies jest nadpobudliwy?

Przyczyn jest bardzo wiele i ogromna część z nich leży w procesie wychowania psa przez opiekuna. Niektóre zwierzęta nie są w stanie samodzielnie się wyciszyć, dlatego właściciel powinien im w tym pomóc i wyrobić pewne nawyki. Czasami pies nie czuje się bezpiecznie, dlatego jest na stałym trybie czuwania, co kończy się zmęczeniem i nadreaktywnością. Czasem to opiekun nie daje psu odpocząć w należyty sposób, wychodząc z założenia, że potrzebuje on więcej i więcej ruchu. Niekiedy też ma on tego ruchu oraz zajęć psychicznych za mało. Wiele zależy od konkretnego przypadku.

Jakie są efekty nadpobudliwości u psa?

Przede wszystkim – z czasem – zniszczone nerwy opiekunów, co w większości przypadków jest przyczyną, dla której szukają oni pomocy. Czasem pies coś zniszczy, skoczy na kogoś, zrobi – celowo lub niechcący – krzywdę. Najgorsze jest jednak to, że efekty zachowania odczuwa sam pies. Z jednej strony dopada go frustracja, której nie jest w stanie dać ujścia, bo zwyczajnie nie wie, jak tego dokonać. Z drugiej strony często pies dostaje kary i upomnienia za rzeczy, które – w swoim mniemaniu – robi jak dotychczas, ale nie dostaje alternatywy. To prowadzi do nasilenia frustracji i niepożądanych zachowań, bo między opiekunem a psem nie ma porozumienia.

Najczęstsze błędy opiekunów nadpobudliwych psów

Istnieje szereg błędów, które często powtarzają się w przypadku opiekunów psu o dużej nadpobudliwości. Należą do nich:

• nakręcanie psa stałą zabawą, wołaniem
• przyzwyczajanie do zwracania na niego uwagi w każdej sytuacji
• oferowanie zbyt dużej aktywności fizycznej
• brak aktywności psychicznej
• zachęcanie do zachowań fiksacyjnych, na przykład stałego aportowania piłki
• podjudzanie do nerwowych reakcji (na przykład poprzez szczekanie) na rzeczy i zjawiska
• karanie i korekta zachowań niepożądanych bez wyraźnego wzorca i zasady
• oczekiwanie, że pies „będzie na każde zawołanie”
• brak treningu odpoczynku, odłożenia, relaksu

Co może pomóc nadpobudliwemu psu?

Na szczęście jest kilka sposobów, z których warto skorzystać, zanim sięgnie się po pomoc specjalisty w zakresie psiego zachowania. Wiele z nich dotyczy zmiany własnych nawyków i lepszej komunikacji z psem. Są jednak też rzeczy, które warto wprowadzić dla samego psa. Oto kilka pomysłów.

1. Zabawki do lizania

Lizanie jest naturalną czynnością, która psa wycisza i kojarzy się w dużej mierze z zachowaniem w gnieździe. Zabawki do lizania, które można wypełnić smakołykami, a które pies zjada powoli i ze skupieniem, pozwalają mu instynktownie się zrelaksować. Ważne, aby były podawane w bezpiecznym dla niego miejscu, z dala od zgiełku. Pomóc może też zabawa w nosework i nauka sztuczek.

2. Zaplanowanie spacerów

Jeśli spacery polegały dotychczas na puszczeniu psa luzem albo szarpaniu się z nim na smyczy bez żadnych innych aktywności, warto to zmienić. Spacer powinien być zróżnicowany. Jego początek służy głównie węszeniu i załatwieniu potrzeb fizjologicznych. Potem warto dać psu czas na samodzielną penetrację terenu. Jeśli nie może być puszczony luzem, warto wykorzystać akcesoria treningowe, na przykład linkę. Dobrze jest też wpleść w spacer elementy treningu – pamiętaj, aby jednak rozpocząć go w domu i po opanowaniu tam do perfekcji przez psa przenieść na dwór. Końcówka spaceru powinna służyć powolnemu spacerowi oraz węszeniu, aby pies miał okazję się wyciszyć. 

3. Zastąpienie aportowania zachowaniami socjalnymi

Aportowanie może prowadzić do nakręcania się psa. Nie dotyczy to wszystkich psów, ale te nadpobudliwe są na to bardziej wrażliwe. Zamiast rzucać psu piłkę bez celu, niech będzie ona pomocą dydaktyczną. Nagródź psa rzutem piłki tuż obok siebie za poprawnie wykonane ćwiczenie. Kup piłkę na sznurku i przeciągaj się z psem w nagrodę. Naucz go rezygnacji z zabawki na komendę i wprowadź polecenie kończące zabawę, aby mógł swobodnie wrócić do dalszej części spaceru.

4. Wydziel psu bezpieczną przestrzeń i naucz go odpoczywać

Psy nadpobudliwe często są stale zachęcane do aktywności przez opiekunów – dotyczy to również przerywania ich odpoczynku głaskaniem, braniem na ręce. Pies, podobnie jak człowiek, wymaga niezakłóconego odpoczynku dla regeneracji i zachowania równowagi psychicznej. Kup klatkę – metalową lub materiałową – albo transporter. Zachęć psa smaczkami do wchodzenia tam, dawaj zabawki do wylizywania lub naturalne gryzaki. Niech będzie spokojny, zrelaksowany i odizolowany od bodźców pobudzających. To samo możesz trenować z legowiskiem, jednak wymaga to zwykle o wiele więcej czasu. Pamiętaj, aby wprowadzić komendę na odpoczynek.