Jak wybrać szelki dla psa?

Jak wyglądają szelki dla psa?

Zazwyczaj są to dwie obręcze, które biegną na wysokości klatki piersiowej, u podstawy szyi, a także za przednimi łapami psa. Zależnie od tego, o jakim modelu mówimy, mogą się one różnić pod względem konstrukcji. Zdarzają się zarówno szelki dla psa zabudowane, jak również zbudowane jedynie z łączących się pasków. Niektóre modele mają łączenia na stałe, co ogranicza regulację; inne z kolei są regulowane w wielu miejscach, przez co łatwiej dopasować je do psa o nietypowej budowie. Dostępne są zarówno wersje typowo spacerowe, jak też sportowe albo treningowe. Niektóre z nich łączą w sobie różne cechy.

Klasyfikacja szelek spacerowych dla psa

Szelki spacerowe są najczęściej dostępne w sprzedaży stacjonarnej i internetowej. Do najpopularniejszych modeli zaliczyć można w tym przypadku:

• guardy,
• szelki łódeczkowe (tak zwane step-in),
• szelki norweskie,
• szelki siodełkowe (rodzaj szelek norweskich, tylko zabudowany od góry),
• szelki zabudowane (od dołu).

Takie rodzaje szelek są najczęściej spotykane w sprzedaży. Guardy to szelki, w których przednia i tylna obręcz połączone są ze sobą dwoma paskami, z których górny jest zwykle przyszyty na stałe. Szelki łódeczkowe mają pasek biegnący między łapami, ale u góry obręcze są zszyte ze sobą. Szelki norweskie mają dwa paski ułożone w stosunku do siebie prostopadle. Szelki siodełkowe to szelki norweskie, w przypadku których przestrzeń na grzbiecie psa jest zabudowana. Ten model często jest wybierany również przez psy pracujące w służbach, na przykład policji, bo daje sporą kontrolę nad dużym psem. Szelki zabudowane od dołu wybierane są dla małych ras, bo zazwyczaj są najwygodniejsze i nie wywierają ucisku punktowego.

Klasyfikacja szelek specjalistycznych dla psa

W przypadku szelek specjalistycznych mowa przede wszystkim o modelach wykorzystywanych w sportach, ale nie tylko. Są to:

• szelki do weight pullingu,
• sledy,
• easy-walk,
• uprzęże.

Oczywiście rodzajów jest więcej, ale te są najpopularniejsze. Szelki do weight pullingu mają wszyte obciążenia, które często można wymieniać. Sledy wykorzystuje się w sportach, w których pies biega czy chodzi przed rowerem, człowiekiem, hulajnogą czy saniami – ułatwiają ciągnięcie. Są jednak najłatwiej z nich wyjść. Czasem do dogtrekkingu albo biegania przy rowerze wykorzystuje się też guardy. Uprzęże używane są zwykle do sportów w terenie obejmujących wspinaczkę z psem – mają dodatkowy pasek na brzuchu, stabilizujący psa podczas przenoszenia czy podnoszenia. Szelki easy-walk mają z przodu zapięcie, które hamuje psa, dlatego używane są jako akcesoria podczas treningu chodzenia na luźnej smyczy oraz oduczania psa od ciągnięcia.

Jakie szelki wybrać dla psa?

Przede wszystkim warto pamiętać, że pies z założenia w szelkach ciągnie. Z tego powodu nie zakładaj szelek szczeniętom, zwłaszcza dużych ras, u których kościec i stawy rozwijają się przez długi czas. Szelki ułatwiają też psu ciągnięcie, więc jeśli Twój pies na smyczy zachowuje się nieokrzesanie, najpierw naucz go chodzenia bez ciągnięcia.

Na zwykłe spacery i do sportów mało specjalistycznych polecane są najbardziej guardy. Nie blokują one ruchu łopatek, mają dość wygodną regulację, a jednocześnie dobrze rozkładają ciężar psa, który ciągnie np. podczas dogtrekkingu. Są też dobrym wyborem dla psów, które mają skłonność do ucieczek w panice – niełatwo jest im się z nich wydostać, tak jak mogą to zrobić z szelek łódeczkowych. Szelki norweskie nie są polecane na długie aktywności, bo mogą blokować ruch łopatek i uciskać tchawicę – lepiej, aby były zakładane tylko na czas treningów. Szelki easy-walk nie powinny być użytkowane stale: mają za zadanie nauczyć psa pewnego zachowania, ale do tego trzeba również zaangażowania człowieka.