6 najpopularniejszych małych ras psów w Polsce
Chihuahua
Ta rasa małych psów dorasta do 3 kg masy ciała, przez co jest chętnie wybierana do małych mieszkań. Jak na rasę ozdobną i do towarzystwa cechuje się dość mocnym charakterem, często nieustępliwym. Psy tej rasy bywają szczekliwe, a do tego odważne – często nieproporcjonalnie do własnych rozmiarów. Samce mogą wchodzić w konflikty z większymi od siebie czworonogami. Psy bywają wybredne.
Chihuahua występuje w dwóch odmianach: krótkowłosej i długowłosej. Krótkowłose są dość popularne, wizualnie ich sylwetka jest bardziej masywna, a stop mocniej zaznaczony. Włos u tych psów jest dość sztywny, błyszczący i lekko odstający, jeśli pojawia się gęsty podszerstek. Odmiana długowłosa wyróżnia się miękką, prostą lub falowaną okrywą, która w niektórych miejscach w charakterystyczny sposób „sterczy”.
Yorkshire terrier
Mały, ale niezwykle charakterny terier już od jakiegoś czasu jest przede wszystkim psem towarzyszącym i ozdobnym. W rzeczywistości rasa ta została powołana do istnienia w celach typowo użytkowych. Miała pozbywać się gryzoni z gospodarstw. Z tego powodu wiele yorków nadal ma mocny, nieustępliwy, czyli typowy dla terierów charakter połączony z instynktem łowieckim. York może być psem odważnym, często jest bardzo aktywny i dobrze odnajduje się w różnych sportach, o ile poświęcimy mu odpowiednio dużo czasu i zaangażujemy się w szkolenie pierwszych tygodni jego życia.
Najbardziej zauważalny jest oczywiście ich wygląd. Psy w kondycji wystawowej cieszą się długim, ciemnym owłosieniem ze złotymi i srebrnymi wstawkami. Włos powinien być jedwabisty, lejący się i prosty. Jego specyfika sprawia, że rasa ta nie linieje – nie jest jednak, jak zwykło się powtarzać, hipoalergiczna. Wymaga jednak stałej, codziennej pielęgnacji i regularnych, cotygodniowych kąpieli. Yorkshire terriery dorastają do około trzech kilogramów masy ciała.
Jamnik
Ta niemiecka rasa jest wciąż bardzo popularna. Oryginalnie była używana do polowań na borsuki i inne norowce. Z czasem różne odmiany tej rasy były szkolone również do aportowania postrzałków z wody, wypłaszania lisów czy nawet zaganiania stad dzików. Obecnie rasa pełni głównie rolę kanapowców, choć zapewnienie jamnikowi szkolenia jest niezbędne, aby móc zapanować nad jego porywczym i upartym charakterem. Jamniki zwykle są dość hałaśliwe, nieufne wobec obcych i kiepsko dogadują się z psami.
Jamniki występują w trzech odmianach, jeśli chodzi o wielkość ciała. Standardowe ważą nawet 9 kg i są największe. Miniaturowe są średnie, zaś królicze – najmniejsze z nich. Dodatkowo mają też trzy rodzaje okrywy: szorstką, długowłosą i krótkowłosą. Znawcy rasy twierdzą, że najprostsze w ułożeniu są egzemplarze długowłose, zaś największe wyzwanie stanowią jamniki o okrywie szorstkiej.
Maltańczyk
Mała, dorastająca maksymalnie do 5 kg rasa towarzysząca bije rekordy popularności wśród osób zakochanych w jej słodkim wyglądzie. Maltańczyki, czego sporo osób nie wie, należą do jednej z najstarszych ras na świecie. Są to psy, które od samego początku pełni funkcję ozdobną i towarzyszącą. Mają lekko dłuższe ciało i są stosunkowo niewielkie w kłębie. Dobrze sprawdzają się jako psy dla osób niedoświadczonych – są średnio aktywne i łatwe w prowadzeniu.
Maltańczyki wyróżniają się białą sierścią bez żadnych innych domieszek kolorystycznych. Włos u psa wystawowego jest długi, prosty i jedwabisty. Rasa nie linieje, może jednak wywoływać alergię u osób uczulonych. Włos wymaga regularnego, codziennego wyczesywania i stosowania odpowiednich kosmetyków. Ważna jest pielęgnacja oczu u tej rasy – w przeciwnym wypadku często dotykają ich schorzenia związane z brązowym, nieestetycznym zabarwieniem.
Shih tzu
To jedna ze starszych ras psów na świecie. To typowy pies do towarzystwa, który dobrze sprawdza się w rodzinach, w których są małe dzieci czy inne, mniejsze zwierzęta. Shih tzu dorasta do dziewięciu kilogramów i ma niską, podłużną sylwetkę. Jest psem dość aktywnym, lubi towarzystwo człowieka i innych zwierząt. Może być prosty w ułożeniu, jeśli naukę rozpocznie się odpowiednio wcześnie. Należy starannie wybrać hodowlę, z której weźmiemy szczenię – rasa jest dość mocno narażona na choroby i wady, w tym silny przodozgryz, zatkanie kanalików łzowych czy schorzenia serca.
Wyróżnia go przede wszystkim długa sierść, która powinna być jedwabista przy odpowiedniej pielęgnacji i utrzymaniu kondycji wystawowej. Okrywa nie linieje, ale wymaga codziennego czesania i dodatkowej pielęgnacji. Ważne jest też dbanie o uszy i oczy u psów tej rasy – bardzo często zaniedbanie kończy się bolesnymi dolegliwościami. Psy mają nieco skróconą kufę, co sprawia, że shih tzu powinny jeść pokarm dostosowany do ich możliwości.
Mops
Ta rasa od zawsze miała zapewniać ludziom towarzystwo. Wyróżnia się charakterystyczną budową: ciało mopsa jest zwarte, dość krępe, szyja mało zaznaczona i często pokryta fałdami skóry. Pysk jest mocno spłaszczony, co może sprawiać, że mops ma problem z pobraniem pokarmu niedostosowanego do jego potrzeb kształtem. Warto wybierać szczenię ze sprawdzonej hodowli, aby nie miało problemów z oddychaniem czy zatykaniem kanalików łzowych. Z uwagi na budowę czaszki rasa jest bardziej narażona na udar cieplny. Z charakteru mops jest towarzyski, chętnie nawiązuje kontakty z psami i ludźmi, źle znosi brak kompanów.
Najpopularniejsze są mopsy w odmianie płowej, ale można spotkać też piaskowe, czarne albo srebrne. Jasne odmiany mają charakterystyczną, czarną maskę. Jego sierść jest krótka. Nie jest to pies do intensywnej aktywności, dlatego wybierany jest przez osoby mieszkające w dużych miastach. Wymaga regularnej pielęgnacji oczu, uszu, a także fałd skórnych, w który często pojawiają się choroby.